Wat gaan we dit keer beleven? Misschien winnen we wel de lotto? Breng ik een lied uit dat platina krijgt? Maakt Mel Gibson een film over ons leven? Je kunt het zo gek niet bedenken. Ik sta in ieder geval overal voor open.
Ik probeer heel zachtjes te typen. Naast mij ligt mijn man nog te slapen. We zijn doodmoe en ieder uurtje slaap telt. Maar ik ben zo excited dat ik mijn ogen niet meer dicht kan houden: WE GAAN VERHUIZEN!!!
Ik heb gelezen dat verhuizen één van de meest stressvolle dingen uit het leven is. Ik kan dat zeker beamen, maar ook ontkrachten. Je kunt je kop best boven water (of beter gezegd: de verhuisdozen) houden, als je dat wil. Paniek? Daar kun je voor kiezen. En ik heb daar echt geen zin in. Dus het gaat tot nu toe eigenlijk best goed met me.
Behalve de eerste dag. Dat moet ik toegeven. We hadden getekend voor het huis, dus er was geen weg meer terug. Maar toen ik zag wat er allemaal nog gedaan moest worden kreeg ik het ineens Spaans benauwd. En dat terwijl ik net naar Engeland was geweest.
“Wat doen we onszelf in hemelsnaam aan? We hebben het toch prima in ons oude huis? Waarom moeten we nou zo nodig verhuizen!?”
Inmiddels zijn we twee weken klussen verder en heb ik Mevrouw Paniek weer teruggestuurd naar waar ze vandaan komt. En daar blijft ze ook. Want alles gaat zoals gepland en het begint er steeds meer op te lijken: het nieuwe huis is klaar om ons te ontvangen!
Ik krijg dan altijd een soort van ‘nieuw begin’ gevoel. Waarbij alles ineens weer mogelijk is. Wat gaan we dit keer beleven? Misschien winnen we wel de lotto? Breng ik een lied uit dat platina krijgt? Maakt Mel Gibson een film over ons leven? Je kunt het zo gek niet bedenken. Ik sta in ieder geval overal voor open.
Ondertussen is het ook een tijd van afscheid nemen en zeg je een oude vertrouwde vriend vaarwel. Een vriend waarmee je altijd alles deelde. Een vriend die je door en door kende en die je nooit in de steek liet. Met zijn knisperende haardvuurtje, zijn twee wc’s en zijn jungle-achtige achtertuin. Die vriend verlaten we nu. We zijn klaar om een nieuwe te maken. Heel voorzichtig gaan we eerst bij hem op de koffie. En daarna hopen we op een eindeloos lange vriendschap.
En tegen de oude zeggen we: Bedankt voor alles, vriend. We gaan je missen.