Ik maak rood van groen, iets van niets, van soep spaghettisaus. Als er een idee moet worden verzonnen, heb ik er een. Dat anderen met iets logischers waren gekomen zal vast, maar niemand zou het zo bedacht hebben als ik.
Ik ben creatief. Als ik één ding zeker weet, dan is dat het wel. Ik kan over alles twijfelen. Wat ik aantrek en wat ik wil eten. Maar hierover niet. Ik ben het. Punt.
Ik maak rood van groen, iets van niets, van soep spaghettisaus. Als er een idee moet worden verzonnen, heb ik er een. Dat anderen met iets logischers waren gekomen zal vast, maar niemand zou het zo bedacht hebben als ik. Ik denk verder dan het hokje, het doosje, de box. Sterker nog. Die box bestaat bij mij vaak niet eens. Als ‘iets’ er nog niet is, kan ik ‘iets’ net zo goed zelf verzinnen. Soms reikt mijn fantasie verder dan de mogelijkheden, maar zo blijft er tenminste wat om over te dromen.
Creativiteit kun je niet faken. Je hebt het of je hebt het niet. En ik mag mezelf onder het ‘gelukkige’ percentage van mensen rangschikken, die deze eigenschap heeft ontvangen. Maar ben ik er eigenlijk wel blij mee? Ik zou heel hard ‘JA!’ willen schreeuwen vanaf één of ander dak, maar zo simpel is het allemaal niet. Creatief zijn is niet altijd leuk.
Als ik al richtingaanwijzingen zou volgen, worden die ieder uur verplaatst door de eigenaar. Ik zie overal opties en mogelijkheden die ik wil volgen, omdat ze op dat moment in mijn ogen eureka zijn.
Soms eet en drink ik de halve dag niet, omdat ik verzeild ben geraakt in het creatieve proces en ik daar niet zomaar uit kan stappen. Ik voel me vaak een warhoofd en heb mijn leven maar nauwelijks op een rijtje. Ik verdwaal letterlijk in mijn eigen hoofd. En als ik al richtingaanwijzingen zou volgen, worden die ieder uur verplaatst door de eigenaar. Ik zie overal opties en mogelijkheden die ik wil volgen, omdat ze op dat moment in mijn ogen eureka zijn. Maar is dat wel zo?
Ik denk niet dat ieder idee meteen fantastisch is, maar de mogelijkheid om ernaar te zoeken blijft. Je creativiteit moet de kans krijgen zich te uiten en te ontwikkelen. Om anders te zijn. Waarom doen zoveel mensen hun best om maar niet op te vallen? Er is al zoveel hetzelfde. Albert Einstein zei eens: “Logica brengt je van A naar B, maar verbeelding brengt je overal.”
Dus of die weg nou breed is of smal, vierkant of rond, of niet meteen tot de hemel reikt: Het bréngt je tenminste ergens. Als je hem maar inslaat.
En dan gewoon blijven lopen tot er een eureka moment bij zit.